rotte, botte zeis
dat je leven ook je einde in het verschiet heeft
vertelt ie niet, de dood is je reisgenoot, hij is
er gewoon bij, hij volgt je
met zijn rotte botte zeis, die zieke
geest, de klootzak, hij zucht in je oor, plukt
tussendoor aan je vel, voelt dat je hem vreest, hij,
of is het een zij,
sluipt stiekem dichterbij, al omarm je je lot, bot
vang je, je vraagt zacht een deal te sluiten
maar de kruik is leeg terwijl je nog dorst hebt, je huid
huist alleen nog been, ze
helpt niet, ze kijkt alleen en als je,
als je gaat, ben je alleen.
tekst & tekening ©️mARTje